Elektriciteitsproductie in Brussel : voor een intensiever gebruik van zonne-energie

Situatie

Sinds enkele jaren wordt de Brusselse huiseigenaars gevraagd om zonnepanelen op het dak van hun woning te plaatsen. Sinds enkele jaren ga ik positief in op elke vraag betreffende de gezinswoning van mijn echtgenoot. Telkens krijg ik het deksel op de neus : op uw dak schijnt er niet genoeg zon door de schaduw van de aanpalende gebouwen.

Voorts bezit ik ook een appartement in Elsene en ik vraag de syndicus van de mede-eigendom regelmatig om de nodige stappen te doen. Het antwoord van de syndicus is altijd hetzelfde: deze elektriciteitsproductie zou enkel kunnen worden gebruikt voor de gemene delen en de winst die wordt behaald door het injecteren van het teveel aan opgewekte stroom in het distributiecircuit (tegen een verrassend lage prijs ook !) volstaat niet om het ongemak en de eventuele kosten van de versterking van het dak te compenseren.

Kortom, we draaien in rondjes. Dat wordt zeker door vele andere Brusselse eigenaars op dezelfde manier ervaren. Zozeer zelfs dat Brusol eind april nog maar 5.000 klanten had.

Afgezien van het uitblijven van succes in een tijd waarin het meer dan ooit nodig is om de turbo aan te zetten, hetzij voor de planeet, hetzij als gevolg van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, leidt deze situatie ook tot een onrechtvaardigheid : de eigenaars die het geluk hebben om over een goed georiënteerd dak te beschikken zonder negatieve impact van de aanpalende gebouwen, kunnen geld besparen, terwijl de andere eigenaars daarvan verstoken blijven. Hun huurders blijven daar ook van verstoken. Het verbaast me trouwens dat dit nog niet door het Parlement werd besproken.

Voorstel

In plaats van zich te concentreren op individuele situaties en individuele voordelen, stel ik voor om een versnelling hoger te schakelen: een massa zonnepanelen installeren op alle oppervlakken in het Gewest die zich daartoe lenen en de opgewekte stroom rechtstreeks en volledig in het distributiecircuit injecteren. De producent zou die energie gebruiken om al zijn klanten te bevoorraden (in principe tegen een veel lagere prijs) en zou de productie tijdens de daluren compenseren met energie die wordt opgewekt via zijn kern- of gascentrales. Dat gebeurt in veel landen: Argentinië, Spanje, Portugal, Duitsland, Griekenland enz.

De investering zou kunnen worden gedaan door de energieproducenten zelf in plaats van nieuwe gascentrales of zelfs door het Gewest, dat dan de opgewekte stroom aan diezelfde producenten zou verkopen, terwijl maatschappijen zoals Brusol hun inspanningen op het niveau van de particulieren zouden voortzetten.

Ik denk in het bijzonder aan oppervlakken zoals:

1. de enorme daken van supermarkten zoals Carrefour (Oudergem!), Decathlon, Ikea, Delhaize, Heizel, sportcentra (Zoniënwoud!)...;
2. de daken van flatgebouwen (een groot aantal van grote hoogte in gemeenten zoals Anderlecht);
3. de daken van de bovengrondse privégarages van huizenblokken of binnenplaatsen in mede-eigendom (een groot aantal in Elsene bijvoorbeeld);
4. de enorme openbare parkeerterreinen zoals die aan de Heizel of de Carrefour-winkels: er zouden daken met zonnepanelen boven die parkings geïnstalleerd kunnen worden, terwijl onderaan ruimte wordt gelaten voor de wagens om door te rijden en te parkeren;
5. en zelfs... enkele velden met zonnepanelen in grote openbare parken zoals Terkameren, Duden, Jubelpark, Woluwe of het natuurgebied Vivaqua.