Eisen van de Liga van huishoudhulpen zonder papieren

De liga van huishoudhulpen zonder papieren van het ACV Brussel hekelt het geweld op het werk, de gevolgen daarvan voor de levensomstandigheden en de feitelijke onmogelijkheid om een klacht in te dienen om op een waardige manier te leven en te werken.

Op 25 november 2022, ter gelegenheid van de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen, heeft de Liga van huishoudhulpen zonder papieren zich uitgesproken namens duizenden migrantenvrouwen en vrouwen zonder papieren om de Brusselse beleidsmakers bewust te maken van hun werk- en levensomstandigheden. Daartoe hebben zij een motie voorgelegd aan elke democratische fractieleider in het Brussels Parlement. Zij vroegen ook om vóór 23 januari 2023 door de commissie voor de Economische Zaken en de Tewerkstelling te worden gehoord om een standpunt over deze kwestie in te nemen.

Noch hun werk, noch hun rol in de samenleving worden namelijk erkend, terwijl ze onmisbaar zijn en een structureel tekort opvangen in een sector waar duizenden gezinnen veelvuldig gebruik van maken. Terwijl zij gedwongen zijn om hun kinderen achter te laten in hun thuisland en hen aan andere vrouwen toe te vertrouwen, werken zij hier in België in de frontlinie om zieken, kinderen en ouderen te verzorgen.

Bovendien, ondanks het arbeidsrecht en de verplichting in het Europese handvest voor mensenrechten dat elke persoon gelijke waardigheid en rechten heeft:

1. worden zij niet beschermd wanneer zij proberen misbruik makende oversten aan te klagen om te strijden tegen het veelvuldige en cumulatieve geweld dat zij ondergaan, omdat zij het risico lopen in een gesloten centrum te worden geplaatst ondanks hun status van slachtoffer;
2. hebben zij geen recht op een ziekteverzekering, noch op ziekteverlof, noch op een degelijk loon.

Om migrantenvrouwen met en zonder papieren die in de huishoudelijke sector (zorg, kinderopvang ...) worden uitgebuit in staat te stellen een klacht in te dienen en tijdens de procedure te worden beschermd om waardig werk en degelijke arbeidsvoorwaarden en lonen te garanderen, dient het Brussels Gewest bovendien het volgende na te leven:

1. het hogere belang van de slachtoffers, op het raakvlak van het arbeidsrecht, de beginselen van gelijke rechten, de gelijke behandeling en het recht om verdedigd te worden voor het gerecht;
2. het verdrag nr. 189 van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake huishoudelijk personeel;
3. het verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (Verdrag van Istanbul), zonder enige discriminatie van de slachtoffers, ongeacht hun verblijfsstatus.

Bijgevolg eisen de ondertekenaars:

1. de toepassing van de Europese richtlijnen inzake 'sancties' en 'slachtoffers', die ervoor zorgen dat aanklaagsters en aanklagers worden beschermd tegen hun misbruik makende oversten;
2. de aanpassing van het systeem voor de afgifte van de gezamenlijke vergunning om een wettelijke en waardige toegang tot werk te waarborgen voor migranten die werken zonder papieren in het Brussels Gewest, met name door de lijst van knelpuntberoepen uit te breiden en meer aandacht te besteden aan beroepen die door vrouwen worden uitgeoefend;
3. de toegang tot beroepsopleidingen in de knelpuntsectoren en kritieke en essentiële functies voor werknemers zonder papieren.

Tot op heden hebben de huishoudhulpen zonder papieren geen enkele uitnodiging ontvangen om door de commissie voor de Economische Zaken en de Tewerkstelling te worden gehoord.

Het doel van deze petitie is dus om een debat op te leggen dat vaak wordt genegeerd op de politieke agenda, ondanks de fundamentele rol die deze werkneemsters spelen bij het opvangen van de personeelstekorten in deze sectoren, waardoor ze ondanks zichzelf een sociale dumping in de hand werken die de arbeidsomstandigheden van hun collega's met papieren in Brussel, de hoofdstad van Europa, naar beneden haalt.